Recencies

Het werd toch niet gezellig
Op zaterdag 8 mei was ik in theater De Garage in de hoop iets moois op toneelgebied mee te maken. Toneelgroep Blik trad die avond op met een toneelstuk van Maria Goos. Vorig seizoen had ik deze groep ook zien spelen in “Het zouthuis”en ik had genoten. Mijn verwachtingen waren dan ook hooggespannen nu de spelers zich gewaagd hadden aan “Familie” van Maria Goos. Het geheel stond weer onder leiding van Joop Omloo die al meermalen bewezen heeft een goede regisseur te zijn.

Het decor bestond uit de allernoodzakelijkste losse elementen die bij elkaar toch een bepaalde sfeer uitstraalden. We bevonden ons in een chalet hoog in de Zwitserse bergen. Al gauw ontdekte de toeschouwer wat er aan de hand was. De moeder van het gezin bleek terminaal ziek te zijn en vader had de kinderen Nico en Bibi samen met hun partners Sandra en Von uitgenodigd om een soort laatste vakantie te vieren samen met hun ouders. Gezellig werd het echter niet. Niet alleen bleken de twee kinderen niet goed met elkaar te kunnen opschieten, was Von een alcoholist, had Nico een trauma opgelopen in zijn jeugd, maar ook tussen de ouders boterde het niet echt.

De spanning liep tijdens de opvoering voortdurend op, ofschoon er ook heel wat gelachen kon worden om spitsvondige opmerkingen, grappige toenaderingspogingen en een enigszins cynische humor. Het is een toneelstuk dat 70 minuten in beslag neemt vóór de pauze en 65 na de pauze, maar als toeschouwer heb je dat niet in de gaten. Het stuk blijft dusdanig boeien dat de tijd voorbij vliegt. De sfeer was af en toe beklemmend. Onverwachte wendingen hielden de spanning erin en het spel was erg goed. Er was geen enkele speler bij die ongeloofwaardig en gekunsteld op mij overkwam. Toch heb ik hier met amateurs te maken. Het blijft een goede toneelgroep die weer eens duidelijk maakt dat amateurtoneel zo veel meer kan zijn dan alleen maar kluchtig spel.

Ook de mise-en-scène was uitgekiend. Toenaderingspogingen of juist momenten waarop een duidelijke verwijdering tussen de personages te bespeuren was, kon je meteen aflezen aan de mise-en-scène. Subliem om te zien.

Met het lichtspel werd eveneens veel duidelijk gemaakt en de kleine decorwisselingen waren niet storend door een juist gebruik van het licht. Overigens waren de decorelementen zo functioneel dat door kleine wisselingen al heel veel changementen plaats konden vinden. Zo veranderde het chalet in een geloofwaardige taveerne door opeenstapeling van enkele elementen.

Het einde wil ik niet verklappen, want er zijn nog twee opvoeringen van dit stuk (zie: www.toneelgroepblik.org) gepland in september en in oktober, maar dit slot was voor mij in ieder geval verrassend en het raakte mij.

Het was kortom een geslaagde toneelavond en de toneelgroep Blik heeft aan de hoge verwachtingen van deze toeschouwer voldaan. Volgend seizoen zal ik in ieder geval weer bij een van hun uitvoeringen aanwezig zijn.

May Maas